Bij het importeren en exporteren van goederen naar het buitenland dient u met veel zaken rekening te houden. Daarnaast loopt u ook bepaalde risico’s, die u natuurlijk het liefst wil voorkomen.
Met incoterms worden er duidelijke afspraken gemaakt tussen koper en verkoper, waardoor risico’s op bijvoorbeeld schade of vermissing worden afgedekt. Daarmee weten beide partijen ook waar ze precies aan toe zijn. Maar wat houden deze incoterms eigenlijk in?
Wat zijn incoterms precies?
Incoterms zijn standaard leveringsvoorwaarden die zijn opgesteld door de International Chamber of Commerce (ICC). Je kan deze incoterms opnemen in een verkoopovereenkomst. De afkomst van de importeur of exporteur waar u een deal mee sluit speelt hierin geen rol, aangezien de leveringsvoorwaarden van deze incoterms voor elk land ter wereld gelden.
Inhoudelijk bevatten incoterms zaken als verzekeringen, vergunningen en aansprakelijkheid. Hiermee weten alle betrokken partijen precies waar ze aan toe zijn en worden mogelijke risico’s beperkt.
In elke incoterm staan duidelijk alle geldende rechten en plichten omschreven. Daarnaast zijn de incoterms beschikbaar in maar liefst 31 verschillende talen. Om te voorkomen dat de incoterms verouderd raken, worden ze elke 10 jaar door ICC vernieuwd. De nieuwste incoterms dateren van 2020.
Verschillende incoterms
Er zijn veel verschillende soorten incoterms voor alle soorten transport. Bij de incoterms wordt allereerst onderscheid gemaakt tussen transport over zee en binnenwateren en al het overige transport.
De incoterms worden onderverdeeld in 4 verschillende condities, die ook wel de EFCD-condities worden genoemd.
E-conditie (EXW)
Bij deze conditie geldt dat de verkoper amper verantwoordelijkheid hoeft te dragen. De koper moet hier moet bijna alles zelf regelen.
F-conditie (FAS, FCA en FOB)
Voor incoterms binnen de F-conditie, dient de verkoper het voortransport te regelen. De koper is verantwoordelijk voor het hoofdtransport en eventuele doorleveringen. Het transportrisico ligt binnen deze conditie bij de koper.
C-conditie (CFR, CIF, CIP en CPT)
De verkoper is bij deze conditie verantwoordelijk voor het voor- en hoofdtransport en eventuele doorleveringen. Maar, net als bij de F-conditie, draagt de koper hier tevens het transportrisico.
D-conditie (DAP, DAT en DDP)
Bij deze conditie zorgt de verkoper ervoor dat het voortransport, hoofdtransport en eventuele doorleveringen worden geregeld. Daarnaast ligt ook het transportrisico bij de verkoper.
Welke incoterm moet ik kiezen?
Om ervoor te zorgen dat u de juiste incoterm kiest voor uw zending of levering, kan u met een aantal dingen rekening houden:
Op welke wijze worden de goederen getransporteerd?
Zoals eerder aangegeven, worden de incoterms onderverdeeld in twee groepen; een groep voor transport over zee en binnenwateren en een groep voor al het overige transport.
Hoe is de relatie met de andere partij?
Doet u zaken met een nieuwe klant, waar u het liefst een langdurige relatie mee opbouwt? Dan kiest u eerder voor een incoterm uit de C- of D-conditie. Als het slechts een eenmalige levering betreft, kiest u juist voor een incoterm uit de E- of F-conditie.
Hoeveel controle wilt u hebben?
Wilt u zelf het liefst zo veel mogelijk de controle in handen hebben bij de export van uw goederen? Kies dan voor een incoterm die binnen de C- of D-conditie valt. Bij deze incoterms bent u als verkoper verantwoordelijk voor het transport, waardoor de controle voor het grootste deel bij uw partij ligt.
Hulp nodig met het kiezen van de juiste incoterm?
We snappen dat het, ondanks bovenstaande uitleg en tips, lastig kan zijn om de juiste incoterms te kiezen. De experts van DNA staan graag voor u klaar om u hierbij te helpen. Neem contact met ons op en plan een vrijblijvend gesprek met ons in.
